رهایی کودکان از بازی های کامپیوتری – چگونه باید با کودکان برخورد کرد؟

با تبدیل شدن بازی های رایانه ای به یک صنعت پول ساز برای سازندگان ان کودکان زیادی را به طرف خود جذب کرده است که از هر زمان دیگری برای والدین کودکان مشکل ساز تر به نظر می رسد. در این مقاله به رهایی کودکان از بازی های کامپیوتری می پردازیم.

رهایی کودکان از بازی های کامپیوتری – چگونه باید با کودکان برخورد کرد؟ 

هنگامی که کودکان به طور مداوم از طریق بازی های رایانه ای خود را سرگرم می کنند ، تمایل فزاینده ای برای سرگرمی فوری ایجاد می شود که باعث کاهش توجه آنها می شود و به مهارت گوش دادن آنها آسیب می رساند. در حالی که مطالعات ، بازی کردن بیش از حد را با شرایطی مانند افسردگی ، اضطراب و هراس اجتماعی توصیف می کنند ، عقل سلیم بیان می کند که بیش از حد زمان صرف بازی های آنلاین ، برای رشد و پیشرفت سالم کودک اسیب زا است.

بیشتر بخوانید : تفاوت و شباهت های جدیدترین نسخه های فیفا و PES

هدف والدینی که کودکانشان بیش از حد بازی های کامپیوتری انجام می دهند نباید این باشد که دسترسی کودک به این فعالیت ها به طور کامل برداشته شود ، بلکه کمک به کودک است که تعادل بین زمان صرف شده با استفاده از این دستگاه ها و زمان صرف شده در فعالیت های مستقل ، تجربه در فضای باز در طبیعت و فعالیت های بدنی زیادی را به وجود بیاورد تا در اخر رهایی کودکان از بازی ها را ببینیم.

چه کار انجام ندهیم ؟

جای تعجب است که بسیاری از مقالات که درباره استراتژی های کاهش زمان بازی های کامپیوتری بحث می کنند ، اقدامات “مادر ببر” را از جمله حذف کامپیوتر از اتاق کودک ، نصب نرم افزار محدودکننده دسترسی یا نصب پلاگین روی رایانه را نشان می دهند. این روش ها ،کمی رویارویی هستند و این پیام را ارسال می کنند که کودک فاقد کنترل خود است. نصب پلاگین فقط کودک شما را به جای دیگری سوق خواهد داد ، شاید به خانه یکی از دوستانتان باشد که کنترل آنها سختگیرانه تر نیست.

همکاری و احترام باید ابزاری برای انتخاب اول شما باشد. به نظر می اید بهترین راه برای از بین بردن بچه ها از وابستگی به بازی های ویدئویی و رهایی کودکان از بازی ها این است که کودکان خودشان عواقب زیاد ان را ببینند و تصمیم بگیرند که خودشان تعادل بیشتری را در زندگی خود ایجاد کنند.

در این مقاله چند پیشنهاد وجود دارد که به کاهش مدت زمانی که فرزندانتان برای بازی های ویدئویی صرف می کنند را کاهش می دهد و می توانید فرزندانتان را بهتر تربیت کنید.

۱- با فرزند خود بازی ویدیویی کنید

بگذارید فرزند شما یکی از بازی های ویدیویی مورد علاقه خود را به شما یاد دهد و آن را امتحان کند. ممکن است بازی را آموزنده ، چالش برانگیز یا دلسرد کننده بدانید. در هر صورت ، شما به فرزند خود نشان می دهید که خیال پرداز هستید و مایل هستید چیز جدیدی را امتحان کنید. از این گذشته ، این همان چیزی است که شما از فرزندتان می خواهید در استفاده از آنها برای کاهش زمان صرف شده برای بازی های ویدیویی استفاده کند. هنگامی که تمایل به درک جذابیت این بازی ها نشان داده اید ، شانس بهتری وجود دارد که فرزند شما به پیشنهادات شما گوش دهد و در واقع با این روش به او نزدیک تر می شوید و می توانید راحت تر و اسان تر از او برای ایجاد تعادل در بازی های رایانه ای توقع داشته باشید و یا در مرحله اخر شاهد رهایی کودکان از بازی ها باشیم.

۲- به مدت یک هفته ، وقت خود را برای بازی های ویدیویی صرف کنید

از فرزندتان بخواهید که سابقه ای را که برای بازی صرف کرده است ، ثبت کند. (یا خود ان را ضبط کنید.) در پایان یک هفته ، به آنها نمایی نشان دهید که چقدر از زمان آزادشان به این فعالیت  از بین می رود. آیا ۱۰٪ وقت آنها است یا ۵۰٪؟ این احتمال وجود دارد که فرزند شما این موضوع را در نظر نگرفته باشد ، و ممکن است از نتایج متعجب شود. پس از داشتن داده های واقعی ، هرگونه استدلال درباره میزان زمان صرف شده برای بازی از بین می رود و می توانید ببینید که آیا مشکلی وجود دارد ، و در چه حدی است.

۳- به آنها نشان دهید که این مقدار زمان در سایر فعالیتها تا چقدر می توانست مفید تر باشد.

با کمی تفکر می توانید لیستی از فعالیت ها و فرصت هایی تهیه کنید که می توان در همان زمانی که صرف بازی کردن می کند در ان فعالیت ها صرف کند. به عنوان مثال ، در ۱/۴ در آن زمان می توانید نوازندگی یک ساز موسیقی را یاد بگیرید. در ۱/۲ در این زمان شما می توانید در یک ورزش خبره تر شوید ، یاد بگیرید که چگونه ماهی بگیرید ، چگونه بدوزید ، به درختان اب دهید …. شما به عنوان والدین باید آماده باشید تا در ساز جدید مشارکت داشته باشید ، به کودک کمک کنید تا یک برنامه و یا فعالیت را شروع کند یا در خرید وسایل یا تجهیزات ان فعالیت کمک کنید. هدف از این تمرین این است که به کودک نشان دهیم که چه فعالیتهایی ممکن است از دست رفته باشد و رهایی کودکان از بازی ها را شاهد باشیم.

۴- فعالیت های داخل و خارج از خانه را برای کودکان و دوستانشان ترتیب دهید

به انجام تفکر و برنامه ریزی برای فعالیت های جایگزین برای فرزندان خود کمک کنید. (آنها ممکن است خارج از عمل باشند.) برای جذاب تر کردن این مسئله ، به دنبال راه هایی باشید که دوستان فرزندانتان را هم بتوانید در ان سهیم و مشارکت دهید. روزنامه ها و یا خواندن کتاب ، مرکز جامعه محلی خود یا مشاوران راهنمایی مدرسه را برای برنامه های محلی و منابع برنامه های ورزشی و فعالیت های جوانان بررسی کنید. به عنوان مثال ، انجمن شما ممکن است یک باشگاه قایقرانی ، برنامه های ورزشی ، پیاده روی ، مسیرهای دوچرخه سواری در کوهستان ، سفرهای ماجراجویی یا سایر فعالیتهای تفریحی در فضای باز ارائه دهد.

فعالیت های آفلاین همیشه نیازی به اغراق یا گران بودن ندارند. در دوران دبیرستان ، پسر من جمعه شب به طور منظم با دوستان خود میهمانی حکم برگزار می کرد. من از شنیدن آنها در خندیدن و گپ زدن در اتاق پشتی لذت می بردم و آنها را با چیپس و نوشیدنی همراهی می کردم تا بتواند این کار را سرگرم کننده تر کند. این جوانان علاوه بر سرگرمی آشکار بازی حکم، مهارتهای ارتباطی و اجتماعی خود را اصلاح می کردند و فعالیتهای دیگری را که می توانستند در کنار هم از آنها لذت ببرند ، برنامه ریزی می کردند و تنها بازی حکم ابزاری برای ایجاد بیشتر صمیمیت و روابط اجتماعی بهتر بود.

۵- یک پروژه طولانی مدت از انتخاب های فرزند خود شروع کنید

فرزند شما ممکن است علاقه یا هدفی داشته باشد که دور از دسترس به نظر برسد. اگر می توانید به چیزی که فرزند شما نسبت به آن علاقه مند است بپردازید ، ممکن است بتوانید به آنها در تحقق شور و شوق خود کمک کنید. بیشتر کودکان به پروژه های بلند مدت فکر نمی کنند ، اما می توانید به آنها نشان دهید که چگونه برنامه ریزی و صرف کردن وقت و هزینه آنها می تواند پاداش های بزرگی به همراه آورد.

بیشتر بخوانید : بازی call of duty mobile – بررسی بازی ندای وظیفه موبایل

وقتی پسرم ۱۴ ساله بود علاقه خود را به قایقرانی نشان داد. ما شماری از مجله های قایق رانی را به او دادیم و از او خواستیم یک طرح کوچک را که می توانستیم با هم بسازیم انتخاب کند. وی یک پروژه را انتخاب کرد و ما شنبه ها را در طول سال تحصیلی برای انجام پروژه صرف کردیم. با گذشت زمان ، دوستان او شروع به ملحق شدن با ما کردند. آنها همچنین این پروژه را جالب دیدند و از دیدن چیزی که در آن از برگه برنامه گرفته تا یک قایق بادبانی واقعی مشاهده شده است ، لذت می برند. و هنگامی که پروژه به پایان رسید ، فعالیت جدیدی برای لذت بردن وجود داشت.

فرزند شما ممکن است بخواهد با یک تخته خوش گذرانی کند ، یک ماشین قدیمی را تعمیر کند (و در این کار چیزهای زیادی یاد بگیرد) ، لباس بدوزد، یک گیتار بسازد ، یک خانه درختی بسازد ، یک باغ درست کند ، یک دوچرخه کوهستانی سرهم کند ، یا یک دوره و فعالیت دیگری را انجام دهد. چالش بزرگ البته ، به عنوان یک والدین ، ​​مشارکت شما برای کمک به تأمین اعتبار پروژه و کمک به تکمیل آن لازم است. اما یک پروژه بلند مدت با فرزند شما نیز برای خودتان هم سود امر خواهد بود.

امیدواریم از مقاله رهایی کودکان از بازی های کامپیوتری لذت برده باشید.