تربیت کودکان – نکاتی که در تربیت کودکان باید رعایت کنیم

یکی از مسائلی که هنگامی که پدر و مادر می شویم با آن روبرو خواهیم شد تریبت کودکان خود می باشد که می تواند به مسئله مهمی در بازه های مختلف زمانی تبدیل شود. برای تربیت بهتر کودکان در ادامه با گوگلز همراه باشید.

تربیت کودکان و یا تربیت بهتر کودکان ؟

بزرگ کردن بچه ها یکی از سخت ترین و پر مشغله ترین شغل های جهان است!! و تربیت کودکان کاری است که ممکن است کمترین آمادگی را برای آن احساس کنید.

در این مقاله ۹ راهنمایی درباره تربیت بهتر کودکان وجود دارد که می تواند به شما کمک کند احساس رضایت بیشتری نسبت به والدین بودن داشته باشید.

۱- تقویت عزت نفس فرزندتان

بچه ها وقتی خودشان را از دید والدینشان می بینند ، احساس خود را به عنوان نوزادان و فرزندان پرورش می دهند. صدای شما ، زبان بدن و هر عبارت شما توسط فرزندانتان جذب می شود. کلمات و عملکردهای شما به عنوان والدین بیش از هر چیز دیگری بر رشد و عزت نفس آنها تأثیر می گذارد.

ستایش دستاوردهای کودکان ، هرچند کم ، باعث می شود آنها احساس غرور کنند. اجازه دادن به بچه ها به طور مستقل در انجام دادن کارها باعث می شود آنها احساس قدرت و توانایی کنند. در مقابل ، کاهش اظهار نظر یا مقایسه کودک خود با کودک دیگر ، احساس بی ارزشی بچه ها را بیشتر خواهد کرد.

از اظهاراتی که دیگران برای فرزند خود استفاده می کنند یا استفاده از کلمات به عنوان اسلحه خودداری کنید. نظراتی مانند “چه کاری احمقانه ایی!” یا “تو بیشتر مانند یک کودک نسبت به برادر کوچک خود عمل می کنی!” درست مثل ضربه های جسمی به فرزندتان صدمه وارد می کند.

سخنان خود را با دقت انتخاب کنید و دلسوز باشید. به بچه های خود بگویید که همه ممکن است اشتباه  کنند و شما هنوز هم آنها را دوست دارید ، حتی اگر رفتار آنها را دوست ندارید!! پس برای تربیت بهتر کودکان مواطب سخنان خود باشید.

۲- کودکان را به خوب بودن آن ها تشویق کنید

آیا تاکنون متوجه این موضوع بوده اید که در یک روز معین چند بار به فرزندان خود واکنش منفی نشان دهید؟ ممکن است خود را بیشتر از تعارف انتقاد کنید. چه احساسی در مورد رئیسی وجود دارد که با راهنمایی های منفی بسیاری رفتار کند ، حتی اگر رئیس خوبی باشد؟

رویکرد مؤثرتر این است که بچه ها را در موقعیت هایی که در حال انجام کاری درست هستند به درستی مورد تشویق قرار دهید: “شما بدون اینکه از شما سؤال شود ، تختخواب خود را درست کردید!” یا “من تماشا می کردم شما با خواهر خود بازی می کنید و خیلی صبور بودید.” این اظهارات برای تشویق رفتار خوب در درازمدت از سرزنش های مکرر جلوگیری حواهد کرد.

هر روز به دنبال پیدا کردن چیزی برای ستایش و تشویق باشید. در پاداش دادن سخاوتمند باشید – عشق ، آغوش و تعارف شما می توانند شگفتی سازند و غالباً به اندازه کافی پاداش می گیرند. به زودی خواهید فهمید که در حال رشد “رفتاری” توسط فرزندتان هستید که می خواهید ببینید.

۳- محدودیت ها را تنظیم کنید و با نظم و انضباط خود سازگار و عملگرا باشید

نظم و انضباط در هر خانواده ای ضروری است. هدف از نظم و انضباط این است که به بچه ها کمک کنیم رفتارهای قابل قبولی را انتخاب کنند و خودکنترلی را بیاموزند. آنها ممکن است محدوده هایی را که شما برای آنها تعیین کرده اید آزمایش کنند ، اما برای رشد در بزرگسالان مسئول باید به این محدوده ها احتیاج داشته باشند و ان ها را عملی کنند.

وضع قوانین خانه به بچه ها کمک می کند تا انتظارات شما را درک کنند و خودکنترلی را توسعه دهند. برخی از قوانین ممکن است شامل این موارد باشد: هیچ تلویزیون تا زمان انجام تکالیف روشن نشود ، و مجاز به ضرب و شتم ، صدا زدن نامناسب نیستید.

ممکن است بخواهید سیستمی در دست داشته باشید: یک اخطار ، به دنبال آن عواقبی مانند “زمان پایان” یا از بین رفتن امتیازات. یک اشتباه رایج والدین در تربیت بهتر کودکان ، ​​عدم پیروی از عواقب آن است. شما نمی توانید بچه ها را بخاطر اینکه یک روز با هم صحبت می کنند نظم و ترتیب دهید و روز دیگر آن را نادیده بگیرید. سازگار بودن آنچه را که انتظار دارید را به بچه ها می آموزد.

۴- برای بچه های خود وقت بگذارید

اغلب اوقات برای والدین و بچه ها دشوار است که برای صرف یک وعده غذایی خانوادگی کنار بیایند ، چه برسد به گذراندن وقت با کیفیت در کنار هم. اما احتمالاً چیزی وجود ندارد که بچه ها بیشتر از در کنار پدرو مادر بودن دوست داشته باشند. صبحها ۱۰ دقیقه زودتر از خواب بلند شوید تا بتوانید صبحانه را با کودک خود بخورید یا ظرف ها را در سینک و ظرفشویی بگذارید و بعد از شام پیاده روی کنید. کودکانی که توجه والدین خود را به خود جلب نمی کنند ، اغلب بد خلقی یا بد رفتاری می کنند ، زیرا مطمئناً با این روش مورد توجه قرار می گیرند.

بسیاری از والدین این موضوع را می دانند که وقت خود را با فرزندانشان باید بگذارند اما بعضی ها به این موضوع اهمیت نمی دهند. هر هفته یک “شب خاص” ایجاد کنید تا در کنار هم باشید و به بچه های خود اجازه دهید تا تصمیم بگیرند که چگونه وقت خود را سپری کنند. به دنبال راه های دیگر برای اتصال باشید – یادداشت یا چیز خاصی را در صندوق نهار کودک خود قرار دهید تا بتوانید به او نزدیک تر شوید.

به نظر می رسد که نوجوانان نسبت به بچه های کوچکتر نیاز به توجه کمتری از والدین خود دارند. از آنجا که برای والدین و نوجوانان فرصت کمتری برای جمع شدن دور هم وجود دارد ، والدین باید تمام تلاش خود را انجام دهند تا در مواقعی که نوجوانشان تمایل به صحبت یا مشارکت در فعالیت های خانوادگی را داشته باشد در دسترس باشند. با حضور در کنسرت ها ، بازی ها و برنامه های دیگر مانند کتاب خوانی با نوجوان خود ارتباط برقرار کنید چرا که به شما امکان می دهد تا از راه های مهم با کودک و دوستان خود بیشتر آشنا شوید.

اگر والدین شاغل هستید احساس گناه نکنید. این کارهای بسیار کوچکی است که شما می توانید انجام دهید – درست کردن پفیلا ، کارت بازی ، خرید اسباب بازی و… که بچه ها به یاد خواهند آورد.

۵- یک مدل نقش خوب باشید

بچه های جوان چیزهای زیادی در مورد نحوه عمل در مورد کارهای مختلف با تماشای والدین خود می آموزند. هر چه جوان تر باشند ، نشانه های بیشتری از شما می گیرند. قبل از اینکه شلاق بزنید یا بالای سرتان جلوی فرزندتان عصبانی شوید ، در مورد این موضوع فکر کنید: آیا اینگونه می خواهید کودک شما وقتی عصبانی است ، رفتار کند؟ آگاه باشید که دائماً توسط بچه های خود دیده می شوید. مطالعات نشان داده است که کودکانی که کتک می خورند معمولاً الگویی برای پرخاشگری در خانه دارند.

صفاتی را که می خواهید در فرزندان خود مشاهده کنید برایشان مدل کنید: احترام ، دوستی ، صداقت ، مهربانی ، تحمل. نمایش رفتار غیر خودخواهانه. بدون انتظار پاداش کارهایی را برای افراد دیگر انجام دهید. ابراز تشکر و ارائه تعارف. مهمتر از همه ، با بچه های خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید افراد دیگر با شما رفتار کنند تا تربیت بهتر کودکان را شاهد باشید.

۶- ارتباط را در اولویت قرار دهید

شما نمی توانید انتظار داشته باشید که بچه ها همه کارها را انجام دهند ، زیرا شما ، به عنوان والدین ، ​​”چنین بگویید و یا دستور دهید!” آنها به همان اندازه که بزرگسالان می خواهند، شخصیت مهم و شایسته ای دارند. اگر وقت لازم برای توضیح دادن را نگذاریم ، بچه ها شروع به تعجب در مورد ارزش ها و انگیزه های ما و اینکه آیا آنها هیچ پایه و اساسی دارند ، می کنند. والدینی که با فرزندانشان استدلال می کنند ، به آنها اجازه می دهند به روشی غیرقانونی درک کنند و یاد بگیرند.

انتظارات خود را روشن کنید. اگر مشکلی پیش آمد ، آن را توصیف کنید ، احساسات خود را ابراز کنید و فرزند خود را به کار بر روی راه حل با شما دعوت کنید. حتما عواقب آن را بر عهده بگیرید. پیشنهاد دهید و گزینه های پیشنهادی ارائه دهید. همچنین به پیشنهادات فرزند خود توجه بیشتری کنید. مذاکره کنید کودکانی که در تصمیم گیری ها شرکت می کنند ، انگیزه بیشتری برای اجرای آنها دارند.

۷- برای تنظیم اصول تربیت کودکان انعطاف پذیر و مایل باشید

اگر غالباً با رفتار فرزندتان احساس “رها کردن” می کنید ، شاید انتظارات غیر واقعی داشته باشید. والدینی که به “بلندی ها” فکر می کنند (برای مثال ، “بچه من باید تا الان آموزش دیده باشد”) ممکن است خواندن مطالب یا گفتگو با سایر والدین یا متخصصان پرورش کودک ، برای تربیت بهتر کودکان برایشان مفید باشد.

محیط های کودکان تاثیری در رفتار آنها دارد ، بنابراین ممکن است با تغییر محیط بتوانید آن رفتار را تغییر دهید. اگر مرتباً به کودک ۲ ساله خود می گویید “نه” ، به دنبال راه هایی برای تغییر محیط اطراف خود باشید تا کمتر موارد غیراصولی باشد. این مورد باعث ناامیدی کمتری برای هر دوی شما خواهد شد.

با تغییر فرزندتان ، به تدریج مجبور خواهید شد سبک تربیت کودکان خود را تغییر دهید. احتمال آن وجود دارد ، آنچه که اکنون با کودک شما سازگار است ، در یک یا دو سال دیگر هم سازگار نباشد و کودک به ان علاقه ای نداشته باشد.

نوجوانان تمایل دارند که برای مدل های نقش ، کمتر به والدین و بیشتر به همسالان خود نگاه و از ان ها تقلید کنند. اما ضمن اینکه به نوجوان خود اجازه می دهید استقلال بیشتری کسب کند ، همچنان به راهنمایی ، تشویق و نظم و انضباط مناسب خود ادامه دهید. و برای برقراری ارتباط از هر لحظه ممکن استفاده کنید!

۸- نشان دهید که عشق شما بی قید و شرط است

شما به عنوان والدین وظیفه اصلاح و راهنمایی فرزندان خود را بر عهده دارید. اما نحوه بیان راهنمایی های اصلاحی خود ، این تفاوت را در نحوه دریافت کودک از آن نشان می دهد.

هنگامی که شما باید با فرزند خود مقابله کنید ، از سرزنش ، انتقاد و یا انداختن تقصیر بر عهده او خودداری کنید ، که باعث کاهش عزت نفس می شود و می تواند منجر به نارضایتی شود. درعوض ، سعی در پرورش و تشویق او داشته باشید ، حتی وقتی به فرزندان خود نظم را اموزش می دهید. اطمینان حاصل کنید که آنها می دانند دفعه بعد از ان ها انتظار بیشتری دارید ، اما عشق شما به ان ها وجود دارد هر اتفاقی که بیوفتد.

۹- نیازها و محدودیت های خود را به عنوان والدین بدانید

با آن روبرو شوید در غیر اینصورت شما یک والدین ناقص هستید. شما به عنوان یک رهبر خانواده نقاط قوت و ضعف دارید. توانایی های خود را بشناسید – “من دوست داشتنی و فداکارم”. قصد برای کار بر روی نقاط ضعف خود داشته باشید مانند “من باید با نظم سازگارتر باشم.” سعی کنید انتظارات واقع بینانه ای از خود ، همسر و فرزندان خود داشته باشید. لازم نیست که همه پاسخ ها را داشته باشید اما برای تربیت بهتر کودکان بهتر است که داشته باشید.

و سعی کنید والدین بودن را به یک شغل قابل کنترل تبدیل کنید. به جای تلاش برای پرداختن به همه چیز در یک بار ، روی مناطقی که فرزندان بیشترین توجه را دارند ، تمرکز کنید. تمرکز روی نیازهای شما ، شما را خودخواه نمی کند. این بدان معناست که شما به بهتر زندگی کردن خود اهمیت می دهید ، که این یک ارزش مهم دیگر برای الگو گرفتن از فرزندان از شما است.

امیدواریم از مقاله تربیت کودکان لذت برده باشید و بتوانید شاهد تربیت بهتر کودکان خود باشید.