سرطان ریه، سختترین، کشندهترین و متداولترین نوع سرطان در جهان
آیا تا کنون در خصوص سرطان ریه چیزی شنیدهاید؟ شاید اطلاعاتی در مورد سرطان ریه داشته باشید یا در خصوص عوارض جانبی و سختی درمان این نوع بیماری مطالغه کرده باشید. اما من امروز به زوایایی از این بیماری خواهم پرداخت که خیلی کمتر از سایر جوانب آن در دید هستند و فقط متخصصان امر و شاید برخی از سیاستمداران و سیاست گذاران در امر سلامت و کمپانیهای تولید دخانیات بدنبال دستیابی به آنها هستند. در ادامه مطلب با من همراه باشید تا با هم به بخش کمتر پرداخته شده در مورد سرطان ریه بپردازیم.
سرطان ریه سختترین و کشندهترین نوع سرطان با بیشترین تعداد مبتلاء در دنیا است
بیایید نگاهی به آمارها بیاندازیم، دادههای سازمان جهانی بهداشت(WHO) نشان میدهند که در سال ۲۰۱۷ حدودا یکصد میلیون نفر در دنیا از سرطان رنج میبردهاند. این آمار در سال ۲۰۱۸ با نزدیک به ۱۸ میلیون مورد جدید به ۱۱۸ میلیون رسیده است. با فرض اینکه رشد سرطان تساعدی نباشد و با سرعت مشابه افزایش داشته باشد، می توان انتظار داشت که امروزه حدود ۱۶۰ میلیون نفر در دنیا با نوعی از سرطان دست و پنجه نرم میکنند.
دادهها نشان میدهند که بیش بیش از ۳۰ درصد تمام موارد سرطان در دنیا مرتبط با دود تنباکو است و این نسبت برای سرطان ریه ۹۰ درصد موارد بیماران مبتلا را شامل میگردد. با این حال نتیاج مطالعات نشان میهد که به طور تعجبآوری بیش از نیمی از افرادی که از یک سرطان مربوط به دود تنباکو(سیگار، قلیان، پیپ و …) جان سالم به در بردهاند بلافاصله بعد از تشخیص سرطان و یا بعد از درمان دوباره استعمال دخانیات را از سر گرفتهاند. سوال اصلی اینجاست! چرا؟
برخی از محققان به این نتیجه رسیدهاند که این عکس العمل بخاطر اثرات مخرب روانی سرطان است، مهمترین اثرات روانی ابتلا به سرطان ریه عبارتند از: افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس، احساس تنهایی، کاهش امید به آینده و… بیشترین اثر روانی را افسردگی بر بیماران مبتلا به سرطان ریه دارد، مشکلی که حدود نیمی از این بیماران آنرا تجربه کردهاند. پس از آن کاهش اعتماد به نفس است که درنتیجه جلسات درمانی طولانی و دردآور و همچنین تغییرات ایجاد شده در ظاهر بیمار که به دلیل شیمی درمانی یا اثرات باقیمانده از جراحی بروز میکند. سایر اثرات روانی نقش کمرنگتری در اختلالات روحی ناشی از سرطان ریه دارند.
نتایج تحقیقات نشان میدهند که چیزی در حدود ۳۰ درصد بیماران مبتلا به سرطان ریه از انجام یا ادامه درمان امتناع میکنند و از آنجایی که در صورت عدم درمان این نوع خاص از سرطان احتمال مرگ تقریبا حتمی است، میتوان نتیجه گرفت که این دست از مبتلایان به سرطان ریه مرگ خودخواسته را انتخاب میکنند. این نوع رفتار در بیمارانی که در کشورهای کمتر توسعه یافته بیشتر دیده میشود که دلیل آن میتواند عدم اطمینان به روند درمان، عدم امید به بهبودی یا عدم امید به آینده به عنوان یکی از عوارض بیماری باشد.
راه چاره چیست؟
اولین راه حل که مهمترین راه حل نیز میباشد پیشگیری است، که از عدم استفاده از دخانیات شروع میگردد، مشخص است که اگر مشکلی نباشد راه حل نیز مورد نیاز نیست. در وحله بعد نوبت به کنترل مصرف میرسد که شامل کاهش دسترسی به دخانیات یا وضع قوانین محدود کننده برای استفاده از دخانیات و آموزش مناسب در مدرسه و دانشگاه که مهمترین بخش است. ولی برای کسانی که به بیماری مبتلا شدهاند، خانواده باید تغییری در رفتار که نشان از وخامت مشکل بیمار یا دلسوزی باشد نشان ندهند و در عوض سعی کنند بیمار را ترقیب به ادامه درمان کنند.
شرکت در فعالیتهای ورزشی که حداقل ۳ ساعت در هفته باشد میتواند از بروز اختلالات و عوارض روحی و روانی سرطان ریه کم کرده به افزایش امید به زندگی و آینده بیانجامد.
این سوال که چرا با وجود اطلاع از این اثرات مخرب و تبعات روحی و اقتصادیای که ابتلاء به سرطان ریه برای فرد، خانواده وی و جامعه دارد، باز هم مشاهده میکنیم که دخانیات به راحتی و به وفور در دسترس همه قرار میگیرد، پاسخ مشخصی ندارد.
اما چیزی که واضح است سود حاصل از فروش دخانیات و سود حاصل از درمان بیماران مبتلا به سرطان است که سردم داران آنرا در دنیا به ادامه همین روند ترقیب میکند. لذا به نظر نویسنده و از وجه منطقی موضوع افزایش آگاهی و اشاعه ورزش میتواند یک سد قابل اعتناء برای جلوگیری از مصرف دخانیات و بروز بیماریهای وابسته به آن از جمله سرطان ریه گردد.
با سپاس از اینکه تا انتهای مطلب ما را همراهی کردید، سلامتی و آگاهی را برای تمام مردم کشورم و دنیا آرزو میکنم.
دیدگاه شما